Czy ktoś jest w stanie mi wytłumaczyc dlaczego tak jest?

Jak już wiecie moji najdrożsi czytelnicy i przyjaciele,od kilkunastu tygodni zmagam się,z poważną uciążliwą chorobą.W sytuacji kiedy jak wszyscy wiemy,kondycja naszej opieki zdrowotnej pozostawia wiele do życzenia ja osobiście nie mam prawa narzekać.Przychodnia w moim miejscu zamieszkania w.Bramkach,jest miejscem gdzie zawsze można uzyskać pomoc.Pracuje tam serdeczny,kompetentny personel i można się poczuc serdecznie przez nich zaopiekowanym.Oczywiscie,problemem są usługi pielęgniarskie ze wzgl.na mały personel w opiece środowiskowej.Ale jakos udało nam się i to zorganizować.Niestety,choroba okazala się bardziej poważna niż myśleliśmy i musieliśmy korzystać z SOR w szpitalu w Grodzisku Mazowieckim i z pomocy Pomocy Lekarskiej Gminnej w Bloniu.O ile pomoc Gminnego Ośrodka Pomocy Lekarskiej była bardzo fachowa i lekarze od razu byli mi w stanie pomóc to z SOR już nie było tak wesoło.Ten 8 godzinny pobyt w SOR dał mi dużo do myślenia.I już nigdy nie chciałabym aby mi się to jeszcze kiedyś zdarzylo.I nawet najgorszemu wrogowi bym tego nie życzyla./tak naprawdę to wrogów nie mam/.Wczasie obserwacji na SOR miałam wykonane badanie RTG, i TK,dostalam zastrzyki i dwie kroplówki.Czyli jak na 8 godzin pobytu  w silnym bólu bez możliwości kontaktu z rodzina/brak w tym pomieszczeniu zasięgu/ nie było tak zle.Tylko ,że byłam i czułam się jak w jakims matrixie.Nikt nic mi nie mówił.Cos robili,mowili,chodzili,tam i z powrotem a ja zwijając się z bolu,na łóżku zastanawiałam się jak długo jeszcze.Moze gdybym interweniowala,było by inaczej.Ale ja chciałam być grzeczna.Na pewno SOR w Grodzisku Mazowieckim nie jest szpitalem w Lesnej Gorze z serialu.Lekarze i personel też zupełnym  przeciwieństwem.Bez empatii do chorych.Może to dlatego,że była to niedziela a oni musieli pracować.Także to,szpital nie miał miejsc/liczylo się tylko bezpośrednie zagrozenie zycia,pewnie to tez miało jakiś wpływ na ich zachowanie.I wierzcie mi bardzo odetchnęłam z ulgą kiedy znalazłam się w domu.Dzisiaj dochodzę do siebie.Jestem już po szeregu konsultacji lekarskich i wiem,ze czeka mnie kilka poważnych interwencji chirurgicznych.Ale kolejki są długie.Wiec mam nadzieję ,że zdążę się do tego czasu mentalnie nastawić.Zresztą pożyjemy,zobaczymy.Dzisiaj psikusa zrobiła nam nasza mała czarna kotka Patusia.Rano znikła wczoraj o 8 mej rano aby się odnaleźć po 28 godzinach.Szukaliśmy jej wszędzie,myślelismy,że już jej nie ma.Jak to jest możliwe,że nagle kotek rozpływa się w powietrzu? I potem się jak niby nigdy nic odnajduje.Zachodzę zupełnie w glowę.Może ktoś wie jak to z tymi kotkami jest.? Czy może to jest jakas choroba?.I ona tak zasypia w tym lesie?.Jest szczupła i ma słaby apetyt.Ale jest żywa wesola i lubi się bawic.Pozdrawiam bara66