Piękna sobota ale ,zarazem smutna...........

Pogoda w dniu dzisiejszym jest taka,jak można sobie tylko wymarzyć.Cieplutko,słonecznie od rana i wyjatkowo bezwietrzna w naszych Bramkach.Bo tu u nas prawie zawsze wieje.Dzisiaj wiatru nie ma wogóle. Kiedy przeczytałam wiadomość o śmierci jednego z reporterów Gazety Wyborczej,pomyślałam sobie : no tak,musi być coś złego bo jest za pieknie. Krzysztof Miller reportazysta człowiek ogromnie wrazliwy mający zaledwie 54 lata odszedł nagle.Jego serce i dusza nie wytrzymały tego co widziały i słyszały.W internecie każdy jego reportaż miał coś charakterystycznego dla niego rozpoznawalnego tylko dla jego wrazliwego serca.Zapoznajcie się proszę z jego twórczoscią a zobaczycie o co chodziło temu artyście reportażu. To ,że odchodzą tak młodo w sile wieku ludzie ktorzy uczestnicza w ekstremalnych zdarzeniach naszego czasu staje sie juz regułą.Ilu młodych żołnierzy po pobycie na misjach nie może się odnależć w życiu cywilnym. Srednia wieku dziennikarzy dożywających słusznych lat,też nie powala.Umierają młodo bo żyją nie raz,w tak strasznych miejscach o ktorych nasza wyobraznia nie jest sobie w stanie nawet wyobrazic.Bardzo mi smutno. Teraz trochę o nas.Nasze kotki też jakoś nie mają humoru. Niechca się bawić.Pusia ucieka z domu a Patusi nie mogę zachecic do zadnej zabawy. Kilka dni temu były 80 urodziny męża.Było smutno gdyż rodzina mego syna z nim samym na czele nie mogła osobiscie złozyć życzeń tacie z powodu nawału obowiazków zawodowych.No,cóż -takie czasy. Był jednak mały torcik bardzo smaczny i dwie swieczki symboliczne solenizant zdmuchnał pod cyferkami 80 .Ja i wnuczek Adam z córka odspiewalismy gromkie  -sto lat.Tradycji stało się zadość.Na 18 wrzesnia mój syn zarzadzil spotkanie całej rodziny na uroczystym obiedzie.Ma być jeszcze jeden duży tort z napisem. Imają byc wszyscy bez telefonów komórkowych.Pożyjemy zobaczymy.Kiedy juz odspiewaliśmy sto lat,przyszly nasze psy aby dołączyć do nas i zteż złozyć życzenia.Sara jest biedna cieżko jej chodzic po schodach bo ma chore biodro ale też weszła na piętro. Czym sprawiła nam z Jorisem wielką radość.Trzeba było widziec jak się cieszyły i my z nimi. Zjedliśmy dobry obiad i po kawałku bardzo dobrego tortu.Niestety szampana nie było i toast spełniliśmy coca colą.Bierzemy takie leki ,że nie wolno pic alkoholu i już.To też urok naszego wieku. Pozdrawiam wszystkich serdecznie iżyczę duzo zdrowia.napisała Bara66.cdn.